...krzesło po renowacji...

Witajcie. 
Dziś jeszcze jeden post o nie-dzierganiu.

Na początku tego roku kupiłam krzesło ludwikowskie (uwielbiam je),
z przeznaczeniem do biurka,

oczywiście pod kątem przemalowania go i wymiany tapicerki.

 

Było przy nim trochę pracy, za co dziękuję mojemu Mężowi ;-). 

Trzeba było je rozebrać całkowicie, bo trochę się chwiało, 

więc bez ponownego klejenia i składania się nie obeszło, 

później czyszczenie z powłok lakierniczych, ścieranie, uzupełnianie ubytków 

i w zasadzie to jest 90% pracy nad taką renowacją.

 
Po tych wszystkich zabiegach przychodzi czas na przyjemniejszą część: 

malowanie, przecieranie i "ubieranie" krzesła w tkaninę 

(w moim przypadku len z bawełną). 

Wyszło całkiem przyzwoicie, choć nie obyło się bez pomyłek.
Dość słabo naciągałam materiał podczas przybijania go do drewna
i w niektórych miejscach, po krótkim użytkowaniu krzesła,
tkanina się marszczy,

ale to cenne doświadczenie na przyszłość.

Z tyłu krzesła na oparcie, naniosłam grafikę za pomocą nitro.
Jest delikatna, ponieważ tkanina nie jest do końca gładka, 
przez co wydruk nie przeniósł się bardzo wyraźnie. 

Na początku założyłam też , że zszywki będą zakryte lamówką,
ale musiałabym szyć ją po skosie by ładnie się układała,
a to wiązało się z marnotrawstwem dość sporego kawałka materiału,
dlatego przykleiłam ozdobną taśmę.
Średnio mi się to podoba, ale ostatecznie może być.

Mimo wszystko krzesło cieszy moje oczy bardzo :-).

Pozdrawiam

Monika